Συχνά οι άνθρωποι λένε, «Δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι καλός στο μπριτζ, είμαι κακός στα μαθηματικά»  ή ίσως, «Δεν έχω καλή μνήμη». Ακόμα πιο συχνά ακούω κάποιους να λένε:  «Δεν θα γίνω  ποτέ μεγάλος παίκτης, επειδή έμαθα το παιχνίδι πάρα πολύ αργά».
Είναι τα παραπάνω επιχειρήματα σημαντικά εμπόδια στο να μάθει κανείς να παίζει καλό μπριτζ; Κατά τη γνώμη μου, όχι!
Πρώτον, οι δικαιολογίες περί «άγνοιας στα μαθηματικά» και περί «ασθενούς μνήμης». Ενώ το καλό μπριτζ απαιτεί κάποια μνημονική ικανότητα και στοιχειώδεις γνώσεις των μαθηματικών, μια φωτογραφική μνήμη ή μια ισχυρή κατανόηση των μαθηματικών δεν είναι προαπαιτούμενα για να γίνει κανείς κορυφαίος  παίκτης. Με αρκετή επανάληψη πιστεύω ότι κάθε μέσο άτομο μπορεί να κάνει κτήμα του τις τεχνικές μαθηματικών και της μνήμης που απαιτούνται για την επιτυχία στο μπριτζ.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο των NY Times ο συγγραφέας περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο σε 1 χρόνο προπόνησης, πέτυχε νέο ρεκόρ ταχύτητας στις ΗΠΑ για την απομνημόνευση μιας τράπουλας με τη «μέση μνήμη του»,  με τη χρήση τεχνικών οπτικοποίησης. Η τεχνική του συγγραφέα βασίστηκε στη σύνδεση κάθε φύλλου με μια ασυνήθιστη οπτική εικόνα. Ομοίως, οι παίκτες του μπριτζ, δεν επικεντρώνονται στην απομνημόνευση μεμονωμένων φύλλων ή αγορών,αλλά κυρίως επικεντρώνονται στη σημασία μιας αγοράς ή ενός παιγμένου φύλλου και πώς αυτό συμπληρώνει το παζλ ολόκληρου του χεριού (παρτίδας που παίζεται).
Είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχία στο παιχνίδι, ο κάθε παίκτης να μπορεί να κατανοεί και να θυμάται την αγορά και τα φύλλα που παίζονται σε κάθε λεβέ. Η ικανότητα του να θυμάται όσο το δυνατόν περισσότερα μπριτζο-γεγονότα, αναπτύσσεται σημαντικά με την πάροδο του χρόνου και με την πείρα.

Επιπλέον, πιστεύω ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά για την επιτυχία:

A. Επαγωγική Λογική: Η ικανότητα να «διαβάζει» την κατάσταση με βάση τα διάφορα συμπεράσματα διαθέσιμα σε ένα χέρι.

Με άλλα λόγια, να μπορεί να καταλαβαίνει τα φύλλα του αντιπάλου ή του συμπαίκτη βασιζόμενος στις αγορές και στις κινήσεις τους! Η λειτουργία της επαγωγικής λογικής είναι απλή: «Αν ο συμπαίκτης είχε… Θα είχε κάνει κάτι διαφορετικό! Άρα δεν έχει…»
Αυτή η ικανότητα είναι απαραίτητη τόσο κατά τη διάρκεια της αγοράς όσο και στο παίξιμο (άμυνα – εκτέλεση). Στην αγορά, συνήθως το χέρι του συμπαίκτη «περιορίζεται», όταν αδυνατεί να κάνει μια συγκεκριμένη δήλωση (π.χ. άνοιγμα 1ΧΑ ή ανιούσα… ή cue bid κτλ). Τέλος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να βγάλει ακόμα περισσότερα επαγωγικά συμπεράσματα, αφού αποκτά πιο πολλά στοιχεία έχοντας παρακολουθήσει την αγορά, βλέποντας τον μορ και φυσικά παρατηρώντας τις κινήσεις του εκτελεστή ή της άμυνας (ανάλογα σε ποια θέση βρίσκεται κάθε φορά).

B. Ενσυναίσθηση-Empathy: Η ικανότητα να μπούμε στη θέση του άλλου και να δούμε ένα πρόβλημα με τα μάτια του!

Μπαίνοντας «στα παπούτσια» του άλλου – αντιπάλου ή συμπαίκτη – προσπαθούμε να κατανοήσουμε το πρόβλημα που έχουν και πώς θα προσπαθήσουν να το λύσουν, κι έτσι συχνά βγάζουμε συμπέρασμα για τα φύλλα που κρατάνε! Για παράδειγμα στην άμυνα, παρατηρώντας το πλάνο του εκτελεστή προσπαθούμε να σκεφτούμε το εξής: «Αν εκτελούσα εγώ, θα έκανα αυτή την κίνηση, μόνο αν το χέρι μου ήταν έτσι…»

Γ. Πρόβλεψη: Η δυνατότητα να βλέπουμε τα προβλήματα πριν έρθουν.

Εάν είστε ο τύπος ανθρώπου που λαμβάνει συχνά προληπτικά μέτρα, όπως πχ να βάζετε τα διαβατήριά σας εγκαίρως στην τσάντα πριν ετοιμάσετε τη βαλίτσα σας ή να τηλεφωνείτε για να βεβαιωθείτε ότι το μαγαζί που πάτε είναι ανοιχτό πριν ξεκινήσετε από το σπίτι… τότε είστε ήδη ένα βήμα μπροστά! Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να μεταφέρετε αυτή την ικανότητα πρόβλεψης και στο παιχνίδι του μπριτζ.
Όπως και άλλες καταστάσεις της ζωής, προγραμματίστε την επαναδήλωσή σας (2η κουβέντα) πριν ανοίξετε την αγορά (1η κουβέντα), τουλάχιστον για τις συνηθισμένες και αναμενόμενες καταστάσεις. Όταν πρόκειται να εκτελέσετε, ελέγξτε αν χρειάζεται να κόψετε κάτι στον μορ πριν παρασυρθείτε και αρχίσετε να τραβάτε τα ατού. Επίσης, ελέγξτε τις επικοινωνίες σας πριν αρχίσετε να τραβάτε τα μεγάλα ονέρ πάνω-κάτω…
Όμως αν και έχετε τις παραπάνω ικανότητες, δεν σημαίνει ότι αυτόματα είστε καλός παίκτης του μπριτζ. Όπως σε κάθε άθλημα, έτσι και στο μπριτζ, υπάρχει ανάγκη για επαναλαμβανόμενη πρακτική εξάσκηση, προκειμένου να βελτιωθείτε.
Όσο για το… «άρχισα το μπριτζ μεγάλος… και είναι πολύ αργά»,  πιστεύω ότι είναι δυνατό να ξεπεραστεί και αυτό το επιχείρημα-δικαιολογία. Εάν μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η διαδικασία της μάθησης για έναν άνθρωπο σε συνάρτηση με την ηλικία του, τότε θα προσαρμόσουμε την μέθοδο εκπαίδευσης στα μέτρα του κάθε μαθητή! Από την πείρα μου ως δάσκαλος του μπριτζ σε συνδυασμό με μια μικρή έρευνα στο Google σχετικά με το πώς ο εγκέφαλός μας συγκρατεί τις πληροφορίες που δέχεται, έχω καταλήξει στα εξής:

Η θεωρία του προσωρινού φακέλου: Temporary Folder

Όταν μαθαίνουμε κάτι νέο, ο εγκέφαλος μας το καταχωρεί σε ένα «προσωρινό  φάκελο». Όταν το νέο ερέθισμα εμφανιστεί αρκετές φορές και αποτελέσει πλέον επαναλαμβανόμενη πληροφορία – βίωμα, ο εγκέφαλος μπορεί να τη μεταφέρει πλέον, από τον temporary folder σε έναν μόνιμο. Η πληροφορία είναι πλέον κτήμα μας, και «τρέχει» στον εγκέφαλό μας σαν πρόγραμμα ρουτίνας. (Όσο εύκολο είναι το να κάνει κανείς ποδήλατο… εφόσον έχει μάθει! Δεν το ξεχνάει ποτέ!).
Εκτιμώ, ότι ο χώρος του προσωρινού φακέλου, είναι περιορισμένος!
Αν προσπαθήσετε να μάθετε πάρα πολλά νέα πράγματα πριν γίνουν κτήμα σας τα προηγούμενα, οι νέες έννοιες θα στριμωχτούν στον προσωρινό φάκελο και μη μπορώντας να χωρέσουν, θα πετάξουν έξω κάποιες παλαιότερες (που όμως αποτελούσαν βάση της γνώσης του αντικειμένου) οι οποίες θα χαθούν οριστικά.
Το πρόβλημα με το μπριτζ είναι ότι οι περισσότερες έννοιες που συχνά νέοι αθλητές σπεύδουν να μάθουν (συμβάσεις με περίεργα ονόματα – εφέ…κτλ), τυχαίνουν σπάνια και δεν υπάρχει επαρκής χρόνος για να περάσουν με φυσιολογικό τρόπο τα δεδομένα από τον «προσωρινό» στον «μόνιμο» φάκελο.
Πιστεύω επίσης ότι με την ηλικία, ο χώρος στον «προσωρινό φάκελο» μειώνεται. Αν μάθετε μπριτζ ενώ είστε νέοι, είστε σε θέση να διατηρήσετε πολλές νέες πληροφορίες για αρκετό χρόνο ώστε μετά από αρκετή επανάληψη ο εγκέφαλος σας να τις εντάξει στον μόνιμο φάκελό του. Καθώς μεγαλώνετε, η ανάγκη να ασχολείστε με ΕΝΑ νέο πράγμα κάθε φορά, είναι μεγαλύτερη. Ωστόσο, ο οριστικός φάκελος παραμένει αμετάβλητος μέχρι πολύ αργά στη ζωή, πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε πληροφορία που καταφέρνει να φτάσει και να αποτυπωθεί εκεί, διατηρείται.
Συμπέρασμα: Μη βιάζεστε να μάθετε πολλά πράγματα μαζί! Φροντίστε να κατανοείτε τις κινήσεις σας και να κάνετε κτήμα σας έναν κανόνα κάθε φορά! Ζήστε κάθε στιγμή του παιχνιδιού, προσπαθώντας να είστε ζωντανά εκεί μέσα στο παιχνίδι…! Δεν παίζετε μπριτζ ούτε για να κρίνετε ούτε για να κριθείτε, γι αυτό πάνω απ’ όλα φροντίστε να περνάτε καλά!
Ελεύθερη απόδοση του άρθρου Dissecting a Bridge Brain του Gavin Wolpert.